Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Απ' τ' αυτί και....στον δάσκαλο.

Του Κωνσταντίνου Zούλα.

Eνας από τους πιο επιτυχημένους φροντιστηριάδες στη δεκαετία του ’80, τρεις φορές τον χρόνο υπέβαλε τους μαθητές του σε προσομοίωση γενικών εξετάσεων. Δεν το έκανε μόνον για να συνηθίσουν. Αλλά γιατί στο τέλος του έτους συνέκρινε τους βαθμούς που πετύχαιναν στις πραγματικές εξετάσεις με εκείνους των δικών του καθηγητών, προκειμένου να διώξει κλωτσηδόν από το φροντιστήριό του εκείνους που τους βαθμολογούσαν άλλα αντ’ άλλων. Στην ακατανόητη απόφαση να καταργηθεί η βάση του 10 και να «ντυθούν» φοιτητές ακόμη και όσοι έδωσαν λευκές κόλλες, δεν διάβασα πουθενά κάτι που οφείλει να απαντήσει το υπουργείο Παιδείας.

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Γλωσσική ένδεια.


Πολλά χρόνια πρό των δύσκολων ημερών μας, υπήρξε σοβαρή διαμάχη μεταξύ ανθρώπων του πνεύματος. Γλωσσολόγων, καθηγητών και πολιτικών, για την γλώσσα που θα διδάσκεται και θα ομιλείται. Δηλαδή δημοτική, η καθαρεύουσα. Η δικαιολογία των δημοτικιστών ήταν, ότι πρέπει να μιλάμε την γλώσσα που μιλά ο λαός. Αυτό ήταν και είναι μια θεωρία του γνωστού κόμματος της αριστεράς, άγνωστο για ποιόν λόγο. Τελικώς στην μεταπολίτευση επικράτησε η δημοτική, με υπουργό παιδείας τον Γεώργιο Ράλλη. Μετά το 1981 επί Ανδρέα Παπανδρέου καθιερώθηκε το μονοτονικό κι έτσι έδεσε η μπεσαμέλ και κάναμε μία γλώσσα θεόφτωχη από λέξεις, παρά τον αρχικό πλούτο της. Θέλω να εκφράσω κάποιες σκέψεις γι αυτό το θέμα.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...