Επικοινωνιακή πολιτική.

Αυτό που διαθέτει σε αφθονία το κυβερνών κόμμα είναι η επικοινωνιακή του πολιτική. Είναι μαέστροι. Το μαύρο άσπρο μπορούν να κάνουν απ’ την μια στιγμή στην άλλη. Διδάσκαλοι και καθοδηγητές, οι ίδιοι πάντα βουλευτές αστέρες στην τηλεόραση, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κι ο υπουργός υγείας, ο οποίος την περίοδο της απεργίας των ιατρών του ΙΚΑ έδωσε ένα σωρό παραστάσεις να μας πείσει, πως είκοσι χιλιάδες ιατροί με σύμβαση του δημοσίου, περίμεναν στα ιατρεία τους να μας γιατρέψουν. Περισσότερες ώρες είναι στα κανάλια, παρά στην βουλή. Αλλά κι εκεί πάλι μπροστά σε κάμερες είναι, για να εντυπωσιάζουν τους ψηφοφόρους τους. Η μεγαλύτερη επιτυχία τους είναι πως παρουσιάζουν τον πρόεδρο σαν φαινόμενο γνώσης κι ευφυΐας. Ο άνθρωπος δεν είναι ικανός ν’ αρθρώσει δύο λέξεις χωρίς να τις διαβάζει. Η υπουργός περιβάλλοντος όπως μας έχουν πει, ήταν πρώτα η λογογράφος του. Τώρα ίσως κάποιος άλλος σκέπτεται και γράφει, τι θα πεί ο πρωθυπουργός. Η αλήθεια είναι ότι έχει μια σχετική βελτίωση στην ανάγνωση, δεν είναι όπως τον πρώτο καρό. Σε μια πρόσφατη ομιλία του στην βουλή, αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που έζησε όταν ήταν νέος και υπηρετούσε στον στρατό.

Ηρωικές στιγμές άλλοτε και τώρα.

Η ιστορία της Ελλάδος είναι γεμάτη από πράξεις ηρωισμού από γνωστούς ήρωες, οι οποίοι ενήργησαν μεμονωμένα, αλλά και περισσότερες ομαδικών πολεμικών πράξεων, σε περιπτώσεις που η χώρα κινδύνευε, η σε απελευθερωτικούς αγώνες. Θ’ ασχοληθώ με τις δεύτερες σήμερα. Από την αρχαιότητα έχουμε τις Θερμοπύλες, τον Μαραθώνα, την Σαλαμίνα κλπ. Από τον απελευθερωτικό του 1821 έχουμε απ’ όλα σχεδόν τα μέρη. Βασικοί οι Μοραΐτες, Ρουμελιώτες, Στερεοελλαδίτες, Θεσσαλομαγνήσιοι, νησιώτες (Ύδρα Σπέτσες Ψαρά) Εύβοια κλπ. Ακολουθεί το έπος του 1940. Καλπάκι, Κορυτσά, Τεπελένι, Ρούπελ κλπ.